En we noemen hem Mehdi

Logisch want zo heet hij. Wie? De nieuwe pachter en het nieuwe gezicht achter de bar.
Ik maak kennis met Mehdi Slaby. Met 32 lente’s op de teller heeft hij vooral horeca-ervaring opgedaan, deels in de watersportomgeving. En nu dus bij ons.

Wie is Mehdi?

Ik heb na mijn schooltijd bijna altijd in de horeca gewerkt. Het directe contact met mensen vind ik boeiend en stimulerend voor mijn vakgebied. En even om misverstanden te voorkomen, ik ben 100% Amsterdammer, geboren in de Watergraafsmeer en nu wonend in Noord. Mehdi is een Perzische naam. Vonden mijn ouders gewoon mooi. Ik “woon samen” met mijn tekkel (die ondertussen dapper met mij (PdG) kennis probeert te maken). En Slaby heeft banden met het Poolse, maar ook daar kom ik niet vandaan.

Wat trok je om dit op te pakken?

Dat zal ik uitleggen. Ik heb al een behoorlijke tijd gewerkt bij de Watersportvereniging aan de Sloterplas. Daar zeilen en kanoën ze, er is een kleine haven en sinds een aantal jaren een gezellige ruimte als café. Naast de gebruikelijke drankjes verzorgde ik ook wat keukenwerk. Als ik nu terugkijk, groeide het aantal buurtbewoners als klant. Wandelingetje rond of langs de plas en dan was ik het pauzepunt. De zaak is nu in andere handen overgegaan.
En daarnaast stond ik in de “kantine” van de Berlagebrug. Het roei-opleidingscentrum, dat ooit is voortgekomen uit het gemeentelijk roeihome (ambtenaren- en schoolroeien) en door VWBJ (Vereniging ter Bevordering van de Watersport onder Jongeren) werd gerund. Al een aantal jaren zit daar nu Top-row. En die roeiers komen voor de “derde helft” na hun instructie. 'T is een kleine ruimte (volgens mij de oude herenkleedkamer (PdG)), maar wel met uitzicht op de rivier en met wat terrasstoelen goed te doen. Daar vernam ik van teamgenoten de vacature bij De Amstel. Dus een keer gaan kijken en het is niet bij kijken alleen gebleven.

Wat verwacht je van het ledencontact?

Het klinkt misschien wat overdreven maar ik ken de roeier al een beetje. Jullie (De Amstel midweekroeiers) varen ook af en toe over de Sloterplas en dan was er een vaste stop bij mij.
Rustige mensen, die het je beslist niet moeilijk maken. En ook op de Berlagebrug verloopt alles heel gepolijst. Goed bakje koffie zetten is belangrijk, maar dan die eindeloze toevoegingen met linksdraaiende amandelmelk, geitenmelkdrupjes en andere witmakers zijn wat minder mijn ding. Je kwam toch voor koffie!

Wie staat er straks in de keuken?

Ja, dat is nog een dingetje. Zodra er ruimte is in het Coronabeleid wil ik een kok contracteren. Maar het kon wel eens een lange koude Coronawinter worden. En dat met name gemeten naar de mogelijkheid keukenwerk te doen. Wat moet ik met een kok als we om vijf uur dicht moeten. Nee, ik zal in het begin zelf een beperkte kaart verzorgen. En dat is zeker meer dan een bitterballetje frituren, maar verder is mijn plek achter de tap. En zodra het kan wil ik als voorheen bij De Amstel weer partijen ontvangen. Maar zelf verwacht ik dat dat pas in april werkelijkheid wordt.

Mehdi, heel veel succes en moge Corona maar snel verdampen. De leden snakken naar een goed draaiende soos. Daar zal het niet aan liggen. Blijf gezond en tot binnenkort.

Peter de Graaf